به گزارش روابط عمومی دانشگاه صنعتی شریف، در روش بیولیچینگ یا زیست فروشویی از میكروارگانیسم ها برای استخراج فلزات از سنگ های معدنی حاوی آهن و یا سولفید و كنسانتره های مواد معدنی استفاده می شود.

آهن و سولفید به وسیله میكروبها اكسید و به آهن سه ظرفیتی و اسید سولفوریك تبدیل می شوند. این مواد به نوبه خود سولفیدهای نامحلول فلزاتی مانند مس، نیكل و روی را به سولفات های محلول آن فلزات تبدیل می كنند و بدین ترتیب به آسانی می توان آنها را از محلول جدا كرد.

از مزایای این روش می توان به مواردی مانند عدم نیاز به تجهیزات پیچیده و در نتیجه ضرورت سرمایه گذاری كمتر، سهولت عملیات و امكان افزایش مقیاس و عدم تولید آلودگی‌های زیست محیطی هم چون SO2 اشاره كرد.

' مسعود عماری ' از همكاران این طرح پژوهشی گفت : در این پروژه گونه های مختلف باكتری جداسازی شد كه یكی از این گونه ها دارای توانایی ویژه ای در زمینه استخراج روی بود. گونه مورد نظر از لحاظ خصوصیات بیوشیمیایی و ژنتیكی 16(SrRNA ) شناسایی شد كه به عنوان یك گونه جدید از جنس تیوباسیلوس فرواكسیدانس به نام كشورمان ثبت شد.

به گفته وی درحال حاضر دانشگاه صنعتی شریف با توسعه زیرساخت روش های جدید، به ساخت و راه اندازی یك واحد پایلوت پلانت (كارخانه راهبر) اقد ام كرده است. این پایلوت دربرگیرنده فرایندهای بالادستی، فرایند اصلی (بیولیچینگ) و فرایند پایین دستی شامل تخلیص، تغلیظ و تولید فلز روی است.

این محقق خاطرنشان كرد : در قسمت تخلیص سایر فلزات به جز روی از محلول حذف و یا در سطح مقرر نگه داشته می شود. در قسمت تغلیظ، غلظت فلز روی تا حدود مقرر جهت انجام عملیات بعدی استخراج فلز روی بالا برده می شود. در ضمن اینكه اجازه ورود ناخالصی به سیستم داده نمی شود.در مرحله سوم فلز روی به روش الكترولیز استخراج می شود. كیفیت روی حاصله مطابق با استاندارد جهانی ASTM-52B بوده كه خلوص روی در شمش تولید شده 99/99 درصد است.

بر اساس اعلام این گروه تحقیقاتی از دستاوردهای جانبی این طرح، می توان به ساخت برخی از تجهیزات با هزینه های بسیار كمتر و غیر قابل مقایسه با تجهیزات موجود در بازارهای جهانی و دستیابی به دانش فنی هیپ های سولفیدی و الكترولیز فلزات (Electro wining) اشاره كرد.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه شریف ، نتایج حاصل از این طرح كه در روزهای ابتدایی آن در حدود تنها چند گرم بوده است، امروزه در مقیاس 4 تن است و حاكی از قابلیت توسعه طرح در مقیاس صنعتی است كه با توجه به وجود معادن عظیم كم عیار در ایران نظیر معدن مهدی آباد یزد، صنعتی سازی این روش ارزآوری قابل توجهی به همراه خواهد داشت.

صنعتی شدن این طرح كه بازده آن حدود 38 درصد برآورد شده است، در حال حاضر به صورت همزمان در كشورهای ایران و امریكا در حال انجام است .

هم اكنون براساس توافقنامه 150 میلیارد ریالی میان سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، دانشگاه صنعتی شریف و شركت ذوب روی بافق، نخستین گام ها برای افزایش ظرفیت تولید به 1000 تن برداشته شده است.

علمی**9023**1581